W dniu 24 stycznia w grupie wychowawczej w Złotoryi zorganizowano zajęcia wychowawcze poświęcone dwóm pierwszym królom Polski.
Patronami ustanowionymi na ten rok są między innymi dwaj pierwsi królowie Polski tj. Bolesław Chrobry i jego następca (syn) Mieszko II Lambert. Dla tych którzy mają wątpliwości jak w jednym roku mogło dojść do dwóch koronacji wyjaśniam, że Bolesław Chrobry krótko cieszył się koroną. Jakie zasługi dla Polski mieli ci właśnie władcy? Można powiedzieć, że Chrobry wprowadził Polskę na salony chrześcijańskiej Europy. Za jego czasów powstało arcybiskupstwo gnieźnieńskie, któremu podlegały biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu podległe władzy polskiego księcia. To za jego panowania doszło w roku 1000-ym do Zjazdu w Gnieźnie, gdzie cesarz niemiecki Otton III dokonał symbolicznej koronacji Chrobrego (właściwa nastąpiła w roku 1025) oraz ofiarował mu włócznię św. Maurycego. To właśnie Chrobry odzyskał utracone za rządów Mieszka I Grody Czerwińskie. To za jego czasu wybijano denary, które podkreślały niezależność władcy – z napisem GNEZVN CIVITAS (miasto Gniezno), z portretem władcy w diademie. Część historyków twierdzi, że to właśnie na tych denarach pojawił się orzeł. Drugą monetą był denar PRINCES POLONIE bity w latach 1000- 1003, na którym po raz pierwszy pojawiła się nazwa Polski.
Mieszko II Lambert – mimo, że nie był najstarszym potomkiem Bolesława Chrobrego został wyznaczony na następcę tronu. Koronował się roku 1025 a jego okres panowania trwał do roku 1034. Okres rządu Mieszka II to czas niepokoju, walki bratobójcze o władze, liczne wojny, odrodzenie pogaństwa, częściowe rozbicie dzielnicowe. W Krakowie Mieszko II zasłynął jako budowniczy kościołów. Za jego czasów wzniesiono na wawelskim wzgórzu nieistniejący już kościół św. Gereona oraz rotundę św. Feliksa i Adaukta (pierwotnie Najświętszej Panny Maryi) – jeden z najlepiej zachowanych przykładów architektury przedromańskiej w Polsce. Mieszko II Lambert to pierwszy polski władca, którego sportretowano w okresie panowania. Księżna Matylda Lotaryńska około 1025 – 1027 roku przekazała w darze królowi pergaminową księgę zawierającą teksty liturgiczne (Liber de divinis officiis), zwaną Kodeksem Matyldy. Jej ozdobą była karta z ilustracją przedstawiającą Mieszka II na tronie przyjmującego dar. Interesującym dokumentem jest list dedykacyjny, w którym podano charakterystykę Mieszka II. Wedle tego przekazu władca był sprawiedliwy, roztropny i mężnym, pełnym dworskiej ogłady i wykształconym. Znał łacinę i grekę. Nawracając na chrześcijaństwo czynił to w przeciwieństwie do swego ojca w sposób łagodny.
Zajęcia przeprowadził wychowawca Andrzej Kowalik korzystając z następujących źródeł :
-
kolekcja numizmatów z serii „Poczet królów i książąt polskich”
-
„broszur”: Poczet królów i książąt polskich na medalach o podwyższonym relifie i platerowanych czerwonym złotem „Bolesław Chrobry”,„Mieszko II Lambert” opracowanych prze Skarbnicę Narodową oraz książki Poczet królów i książąt polskich pod redakcją naukową Andrzeja Garlickiego.
Tekst i zdjęcia – Andrzej Kowalik starszy wychowawca OHP 1-21 Jawor