Pod koniec XIX wieku leśnicy zauważyli, że w lesie naturalnym, gdzie występuje wiele gatunków ptaków, także mniej jest szkodników. Odkryto
też przyczynę tego zjawiska – w jednogatunkowym i jednowiekowym lesie nie było wystarczająco dużo odpowiednich miejsc lęgowych.
Problemem zajął się ornitolog Jan Sokołowski. Opracował on uniwersalną, akceptowaną przez wiele gatunków ptaków, prostopadłościenną skrzynkę z desek. Skrzynki Sokołowskiego mają ten sam kształt, lecz dla potrzeb różnych gatunków różnią się wielkością otworu wlotowego, wysokością i powierzchnią podstawy.
Chcieliśmy pomóc skrzydlatym braciom. Grupa wolontariuszy zajęła się montażem na terenie OSiW wcześniej wykonanych budek lęgowych. Budki lęgowe dla ptaków można wieszać przez cały rok. Oczywiście najlepiej wieszać budki bezpośrednio przed rozpoczęciem sezonu lęgowego,
czyli luty-marzec. Ale budka powieszona w czerwcu, czy październiku również się „nie zmarnuje”. Jest spora szansa, że skorzystają z niej ptaki zimujące. Będzie dla nich idealnym schronieniem w długie mroźne noce. Wiele ptaków, np. szpaki, wyszukuje przyszłych miejsc lęgowych już jesienią. Ze skrzynek pozostawionych na zimę korzystają ponadto wiewiórki, popielice, kuny itp.
