Jak co roku o tej porze świętujemy dzień, w którym radują się nasze serca, dzień kiedy od rana robimy wszystko, aby zdążyć ich odwiedzić, ucałować, przytulić i podziękować. Babcia i Dziadek to osoby, którym wszystkie wnuki dziękują, za ciepło, za piękne mądre słowa, za ciasto z jabłkami, pierogi, za miłość, po prostu za to że są. To dzięki nim nasze życie nabrało kolorów i jest takie nadzwyczajne. Dziadek, który nauczył jak wbijać gwoździa i chodzi  na spacery, do lasu na grzyby, na plac zabaw. Babcia, która się zawsze troszczy żeby nie było nam zimno, żebyśmy nie byli głodni i aby zawsze coś pysznego na nas czekało. Babcia i Dziadek  tworzą miły, ciepły pachnący dom do którego chce się wracać i z którego nie chce się wychodzić. Dla nich biją nasze serca i przy nich czujemy się bezpiecznie.

Dziadek i Babcia są wyjątkowi i ważni dla uczestników lubskiego Hufca Pracy, dlatego z tej okazji przygotowaliśmy kartki i tulipany, które zanieśliśmy przebywającym tam pensjonariuszom do Domu Pomocy Społecznej w Lubsku, a na pobliskim cmentarzu, w dowód wdzięczności zostawiliśmy kwiatek na grobie ukochanych nie żyjących już naszych dziadków.  

Był to szczególny dzień dla nas wszystkich, dzień wzruszeń, wspomnień, uśmiechów, przekonaliśmy się, że warto okazać tą wdzięczność nie tylko naszym ukochanym babciom i dziadkom, ale także czerpać radość z możliwości zrobienia coś dla osób starszych. Życzymy naszym dziadkom wielu lat życia w zdrowiu i miłości.                                                       

„Niechaj dziadzio z babunią tak nam długo żyją,
póki komar i mucha morza nie wypiją.
A ty mucho, ty komarze, pijcie wodę powoli,
aż się dziadzio z babcią nażyją do woli”