
Z inicjatywy członków Rady Młodzieży 12-29 OSiW Częstochowa, w dniu 12 października 2021 r. w ZS Nr 1 im. E. Kwiatkowskiego w Myszkowie, odbył się spektakl teatralny profilaktyczno-edukacyjny, poruszający problematykę narkomanii, przemocy i agresji w szkole i w domu.
Mottem spektaklu były słowa Janusza Korczaka: „Wszystkie problemy dotyczące młodzieży powinny być rozwiązywane tylko z jej uczestnictwem”. Aktorzy krakowskiego Teatru „TEART” próbowali rozmawiać o koszmarze jakim jest narkomania. Poszczególne sceny przeplatane piosenkami ukazywały tragiczne losy różnych bohaterów, którzy walczyli, walczą i będą walczyć z tym zagrożeniem.
Adam, żyjący w rodzinie rozbitej przez narkotyki, pragnie normalności, powrotu ojca, większego mieszkania, bo teraz mieszka w pokoju z wnęką kuchenną, prezentu pod choinkę dla młodszej siostry, a przede wszystkim zwycięstwa nad beznadzieją ciągle pukającą do drzwi. A tak w ogóle, Adam chciałby być czarodziejem spełniającym ludzkie marzenia. Kiedy chłopiec pisze o tym wszystkim w wypracowaniu z języka polskiego, jego koleżanki i koledzy kpią z tych, ich zdaniem, dziecinnych wizji, zderzając brutalnie rzeczywistość z jego marzeniami.
Inne postaci przewijające się w przedstawieniu, to m.in.: lekarz obalający rewelacyjne efekty stosowania narkotyków, reklamowane przez dilera, matka narkomana czy Jacek, którego jedynym pragnieniem jest już tylko szybka i bezbolesna śmierć. Pozytywną postacią jest dziewczyna, która po 12-tu latach wygrała ze zmorą narkomanii i zrozumiała, co to znaczy wreszcie móc, jak zwyczajny człowiek, iść do lasu na grzyby. Humorystycznym akcentem jest scenka, w której zwierzęta opowiadają zasłyszaną historię pewnego kowala, w przezabawny sposób odciągniętego od uzależnienia przez swoich przyjaciół.
Spektakl miał na celu nakłonienie młodych ludzi do szukania dróg alternatywnych i konstruktywnego działania, które daje poczucie własnej wartości i siły. Miał także wskazać dorosłym, jak powinni postępować z młodzieżą, a wykorzystał do tego wskazówki samego M. Kotańskiego – abyśmy nie zarażali młodych swoim pesymizmem i pustką, ciągle powtarzając, że bycie, jest koszmarem bez sensu. Cały spektakl okraszony był piękną muzyką i dekoracjami.
Tekst: Anita Kruszyńska - wychowawca
Zdjecia: Anita Kruszyńska